پارسیس کامپیوتر آنچه میدانیم یک قطره است،آنچه نمیدانیم یک اقیانوس،باسفربه دنیای پارسیس،جرعه ای بیشتر از اقیانوس علم بنوشیم 1 آذر 1390 آخرای مهر ماه بود که شماره تماس والدین تمامی هنرجوهای عکاسی رو گرفتم...قرار رو بر این گذاشتم که هر چند وقت یکبار که هنرجویی تلاش نکرد ، و یا پیشرفت قابل توجهی داشت، یا رفتاری داشت که مطلوب نبود و مرتب تکرار شد و یا فوق العاده بود از نظر رفتاری ...کلا هر اتفاق خوب و بدی افتاد که والدین در تشویق یا حل اون موضوع می تونستند به مدد من بیاند با والدینشون تماس بگیرم... امروز اولین روزی بود که با والدین بچه ها تماس گرفتم...اول حسابی نشستم و وقت گذاشتم؛دو دوتا چهار تا کردم ؛ پیشرفت و افت بچه ها را با کامپیوتر محاسبه کردم که وقتی تماس می گیرم حرفا و نظراتم کاملا دقیق و حساب شده باشه و وضعیت تحصیلی و اخلاقی دختراشون رو توی مدرسه بهشون بگم تا کمک پرمهرشون موجب پیشرفت بچه ها بشه...حقیقتشو بخواهید وقتی تصمیم به تماس داشتم فکر نمی کردم اینطور با استقبال والدین شون با این امر روبرو بشم.... وقتی به ضعف اونها اشاره می کردم ازم تشکر می کردند، و خودشون پیش قدم می شدند و راه حل ارائه می دادند... واقعا راه مفیدی برای آشنایی هر چه بیشتر با روحیات هنرجوهام بود و بعدها خیلی کمکم کرد برای ارتباط بهتر و موثرتر نظرات شما عزیزان: سه شنبه 1 آذر 1390برچسب:پارسیس,پارسیس کامپیوتر,مدرسه,کاردانش,فنی حرفه ای,تدریس,ماه سوم,رشته عکاسی,معلمی,عاشق معلمی,آموزش و پرورش,پاییز سال90,آذر ماه,والدین,نقش والدین,پیشرفت تحصیلی, آموزشگاه, آموزشگاه کامپیوتر, :: 21:12
نوابی سهی
آخرین مطالب آرشيو وبلاگ نويسندگان موضوعات پيوندها تبادل لینک هوشمند
|